MASAŻ SEGMENTARNY
MASAŻ SEGMENTARNY
Masaż segmentarny oraz jego zasady mają swój początek w XX wieku. Wówczas neurofizjolog H. Head jako pierwszy stwierdził, że w chorobach poszczególnych narządów wewnętrznych określone odcinki skóry (dermatomy*) wykazują szczególną wrażliwość na bodźce. W związku z tym bodźce takie jak zimno, ciepło czy ucisk (które w zwykłych warunkach nie sprawiają bólu) stają się bolesne. Można stwierdzić, że masaż segmentarny jest zespołem rękoczynów (chwytów i technik) stosowanych w celu świadomego, odruchowego oddziaływania na wszystkie tkanki i ich zmiany chorobowe.Głównym założeniem masażu segmentarnego jest opracowanie każdej odruchowej zmiany tkankowej poprzez stosowanie najwłaściwszych technik.
Poszczególne chwyty i opracowania stosowane w masażu segmentarnym mają ściśle określoną kolejność, zatem poddając się takiemu zabiegowi, Twoje ciało będzie masowane jak poniżej:
- grzbiet,
- miednica,
- klatka piersiowa,
- kark oraz głowa,
- brzuch,
- kończyny górne i dolne.
- nerki, serce, płuca i wątroba to narządy powiązane z segmentami szyjnymi (C),
- przełyk, trzustka i oskrzela należą do segmentów piersiowych (Th),
- wewnętrzne narządy płciowe oraz moczowód wykazują dolegliwości przy oddziaływaniu na segmenty piersiowe (Th) i lędźwiowe (L).
To obszar skóry, który jest zaopatrywany czuciowo przez pojedynczy nerw rdzeniowy (pojedynczy segment rdzenia kręgowego), jednak unerwienie może być doprowadzane do skóry przez dwie lub więcej gałązek skórnych. Nerwy zaopatrujące czuciowo skórę, a więc i dermatomy kończyny górnej pochodzą ze splotu ramiennego z brzusznych gałązek nerwów rdzeniowych od C5 do TH1. Segmentowy przebieg dermatomów można łatwo dostrzec na kończynie górnej trzymanej w poziomie w odwiedzeniu z kciukiem skierowanym ku górze. Układ dermatomów pochodzi z rozwoju płodowego kończyny, „pączkującej” z boku segmentarnie zbudowanego zarodka, który wydłuża się, rozciągając dermatomy na zewnątrz.